My daughters run across the hard-packed sand, their blonde hair—Maureen's hair—streaming out behind them. They are three little replicas of my wife. As always, the worry grips my heart with icy ... [+]
Op de zolder van mijn grootouders lag een oud schilderij. Het was mooi noch lelijk, het stelde gewoon een leeg vertrek zonder mensen voor, een oude salon met een fauteuil, een boekenkast en een haard. Alles was tot in de kleinste details weergegeven zodat je, als je op de juiste afstand ging staan, kon geloven dat het een echte kamer was. Toen ik klein was, was ik tot het besluit gekomen dat het te weinig origineel was en dat het daarom zijn plekje in huis was kwijtgeraakt en nu onder de pannen bedolven werd onder het stof.Toen ik opgroeide, verstopte ik me steeds minder vaak boven om te spele